"Nilüfer ile Mutfak Sohbetleri" 1 Yaşında

Yemek günlüğümün ve kızımın günlüğünün yaşgünü yazısını geç yazmakta geç kaldım, aslında 20 martta 1 sene oldu. Evet internet günlüğü camiasında koskoca bir yıl. E-günlük yazmaya başlamam çok ilginç oldu benim için. Bebekten dolayı internette fazla vakit geçirmiyordum, sadece anne bebek sitelerine, bebek alışveriş sitelerine ve e-postalarıma bakıp çıkıyordum. Bir gün bilgisayarın masaüstünde yemek adında bir klasör gördüm. Baktım portakal ağacı sitesinden bir kaç tarif kaydedilmiş. O vesileyle girdim inceledim, onun bağlantılarından günlükten günlüğe atlayarak gezdim gördüm, imrendim. O kadar hoşuma gitti ki. Bilgisayara o klasörü ben kaydettiysem bile ne zaman yaptığımı hatırlamıyordum, acaba eşim mi kopyaladı bana mesaj vermek için diye düşündüm. Çünkü yemek işini önemsemememden dolayı oldukça rahatsızdı, arada ince ince bu konuya değiniyordu.

Ben de bir günlük açayım hem bir şeyler yapmayı öğreneyim hem de eşim de büyüyen kızım da mutlu olsun istedim. Çünkü ancak yapıp sergileme arzusuyla kendimi geliştirebilirdim. Tam düşündüğüm gibi oldu, çok şey yapmayı öğrendim. Hala da bilmediğim çok şeyi öğreniyorum. Ayrıca kızım için de günlük açtım ve annelerin günlüklerini okuyarak da çok şey öğrendim. İlk zamanlar hiç yorum yazanım yoktu, sadece kendi arkadaşım yazmıştı. Yabancı ilk yorum yazanım Beyhan'dı. Beni çok heveslendirdiği için onun yeri bir başka benim için. Sonra günlüklerini okuduğum çok arkadaşım oldu, herkesi çok seviyorum.

Bir ara, herkes çok güzel şeyler yapıyor benim günlüğümün bir özelliği yok gibi düşüncelere kapılarak günlüğümü sildim, sadece kızımın günlüğüne yazıyordum, fazla dayanamadım ve yemek günlüğümü tekrar açtım. Burası birçok komşunuzun olduğu mahalle gibi ayrı kalınca özlüyorsunuz. Tek sorun bağımlılık yapıyor, günlükleri okuyacağım derken çok fazla vakit harcanıyor. Eğer siz komşularınızı ziyaret edip yorum yazmazsanız onlar da size yazmıyorlar. :( Yine de sayaçtan günde ortalama 100 kişinin bile sayfalarımı gezdiğini görmek güzel.

İşte böyle bir açılış hikayesi var günlüğümün. Bu ara özel işlerim var çok fazla ilgilenemiyorum, mutfakta da fazla vakit geçiremiyorum. Aralıklı da olsa birşeyler ürettiğimde yazmaya çalışacağım. Ama kızımın günlüğünü ihmal edemem onun için herşey o kadar hızlı gelişiyor ki, yazmayınca unutuyorum...

Sevgiyle kalın, hoşcakalın...
Nilüfer